Bedenimiz yerküredir. Gökten, yani insan-ı kâmilden istidadımız ölçüsünde gelen ilim ve muhabbetle idrakimiz yeşermeye başlar. O güne kadar ölü bir belde olan bilincimiz değişim geçirir. Allah gerçeğini idrak etmeye başlarız. Allah’ı idrak etmenin getirdiği duyguları, aşkı yaşarız. Nasıl toprağa atılan bir tohum belli aşamalarla büyüyerek ağaç haline gelirse, mürşide olan bağlılık ve teslimiyet sayesinde gelen muhabbetle Allah gerçeği idrak ağacımızda olgunlaşır, amacına ulaşır.

Yağmur suyu çeşitli topraklarda çeşitli durumlarla karşılaşır. Bazı topraklar suyu tutmaz, geçirgendir; bazıları çok serttir su üzerinden akıp gider; bazılarıysa suyu tutar ve canlanmayı sağlar.

İnsanlar da tevhit ilmi karşısında çeşit çeşittir; kiminin bir kulağından girer bir kulağından çıkar; kiminin kulağından bile girmez; kimi de verilenleri alır, idrakinin değişmesini sağlar.

Tevhide girenler için binekler aşk ve teslimiyettir. Tefekkür (derin düşünme, odaklanma) ise yollardır. Allah herkese bu yolları ve binekleri nasip etsin ki 14.ayette belirtildiği gibi halden hale geçerek Rabb’imize mutlaka dönelim.